Zawód, misja, pasja?
Bycie rodzicem to wyzwanie, bo o  swoje pociechy należy troszczyć się na wielu, wielu płaszczyznach. Jedną z nich jest oczywiście ta związana z kwestiami jedzeniowymi. Jak kształtować zdrowe zachowania żywieniowe u dzieci? Spieszę z podpowiedzią.

1. dawanie dobrego przykładu

Dzieci uczą się poprzez obserwację zachowań rodziców oraz skutków ich działań. Aby przekonać dziecko do spożywania zdrowych pokarmów, należy samemu odżywiać się zdrowo, stając się w ten sposób wzorem do naśladowania.

2. dbanie o dostęp do zdrowych produktów i przygotowywanie zdrowych posiłków

Warunkiem sięgnięcia po dany produkt jest m.in. jego dostępność. Jeżeli zapewnimy dzieciom dostęp do wartościowych produktów spożywczych, zwiększymy prawdopodobieństwo, że wybiorą zdrowy produkt do zjedzenia. A przyzwyczajanie dzieci do zdrowej żywności w domu, przekłada się na ich preferencje w wyborze jedzenia również poza nim.

3. edukacja nieuproszczona

Dzieci zadają mnóstwo pytań, co daje rodzicom spore pole do popisu. Pytania warto wykorzystać w procesie edukacji o zdrowym żywieniu - dobrze, aby modelowanie zachowania poprzez stanowienie wzorca do naśladowania było poparte wyjaśnieniem dlaczego warto jeść akurat te produkty, a nie inne. Zbywanie dzieci odpowiedziami typu "bo tak", "bo warzywa są zdrowe i już", "bo słodycze są złe" nie zaspokoi ciekawości dziecka, a w dalszej perspektywie może przyczynić się do ugruntowania błędów myślowych, które w najgorszym przypadku stanowią bazę zaburzeń odżywiania. 

4. brak presji i uszanowanie autonomii dziecka

Każdy nacisk rodzi opór - również w kwestiach jedzeniowych bardzo istotne jest, aby brać pod uwagę podmiotowość dziecka; jego preferencje i  potrzeby. Należy pozwalać dzieciom na decyzyjność w sprawie jedzenia - dawać wybór jeśli chodzi o to, co chcą jeść (przedstawiając oczywiście zdrowe opcje) oraz jak dużo i często.

5. szanowanie sygnałów głodu i sytości

To ważne, aby nauczyć dziecko rozróżniać sygnały płynące z jego ciała i pozwalać mu sięgać po jedzenie, gdy odczuwa głód, a zaprzestać spożywania w momencie odczucia sytości (nawet jeśli zdaniem rodzica nie zjadło wystarczająco dużo). Karmienie dziecka bez uwzględnienia odczuwanych przez niego sygnałów głodu i sytości może doprowadzić do zaburzeń w mechanizmach odpowiedzialnych za regulację apetytu.

6. nauka skutecznej samokontroli

Samokontrola oznacza umiejętność powstrzymania się od działań, które w danym momencie są źródłem przyjemności, ale w szerszej perspektywie czasowej mogą być niekorzystne. Samokontrola to także umiejętność odraczania gratyfikacji z danej aktywności w czasie. Rola rodzica polega na uczeniu dzieci skutecznej samokontroli dając im przykład swoim zachowaniem.

7. unikanie restrykcyjnych zakazów

Zakazany owoc smakuje najlepiej - odcięcie dzieci od wszelkich pokus w postaci słodyczy, niezdrowych przekąsek itp. skutkować może ich większym pożądaniem (a tym samym sięganiem przez dziecko po słodycz w każdej chwili, gdy nadarzy się ku temu okazja) oraz niewykształceniem się u dziecka umiejętności samoregulacji

8. wspólne spożywanie posiłków

Wspólne jedzenie służy strukturyzacji dnia oraz pełni istotną rolę w kształtowaniu się nawyków i preferencji żywieniowych. Jest poza tym okazją do poznawania przez dziecko nowych smaków oraz sposobem na nauczenie się w jaki sposób i co powinno się jadać

9. ograniczenie dostępu do niezdrowych produktów

Zasada jest prosta - co z oczu, to z serca! Jeżeli nie mamy pod ręką niezdrowej przekąski, to po prostu jej nie zjemy. Jeśli nie znajdziemy w lodówce niezdrowych produktów - nie przygotujemy niezdrowego posiłku. Jeżeli dziecko nie będzie miało dostępu do produktów złych (czyt. takich, których rodzic nie chce, aby jego dziecko spożywało), siłą rzeczy po nie nie sięgnie.


Zapraszam do przeczytania wcześniejszych wpisów związanych z żywieniem dzieci: pisałam już o nagradzaniu jedzeniem oraz o tym, czy rodzice wiedzą jak karmić swoje pociechy.